Waar bevindt zich jouw intuïtie in je lichaam?
Ik lees deze 'vraag van de week' en onmiddellijk zie ik allerlei situaties voor me.
Dat moment dat ik zeker weet, dat dit de man is die me goed zal doen.
Dat moment: ik sta aan het barretje te vertellen over een week die ik gevolgd heb. En hij ook..
Hij zegt iets over zijn thuiskomst in zijn oude leven… En ik weet!
Het schiet door me heen.
Alle rationele en begrijpelijke argumenten ten spijt..
Het schiet van mijn hart naar mijn buik en mijn hoofd-brein registreert alleen maar.
Ik rij een straat in, zie mijn huis…nu 40 jaar geleden en weet… dit is mijn huis..Alsof mijn hele romp ernaar toe getrokken wordt.
Mijn brein registreert het en ik volg wat ik besef.
Het moment dat ik samen met mijn lief uitkijk over een plas..de zon zie ondergaan en weet… Springteam zal er komen, zo’n besef dat mijn hele lichaam doortrekt…
en mijn brein registreert.
En hoe vaak heb ik mijn wil er niet op gezet.
Dan wilde ik iets of wist het niet… Ik kon niet kiezen
‘zal ik nu dit of zal ik dat, het is steeds maar vallen op je gat’ …
de uitspraak van Poeh, de beer die doet wat er komt en dat volgt.
Als ik stilsta bij de vraag waar zich mijn intuïtie bevindt, komen er meer en meer situaties voorbij.
Ons ‘Octaafspel, the next step’.
We wilden ‘iets’ met de Wet van het Octaaf, die Wet van het Leven die ons zeven stappen en drie intervallen laat zien, die ons gelaagdheid laat ervaren.
Ik zit aan de tafel thuis en ineens ben ik aan het schrijven, vragen aan het schrijven voor een spel, met een dobbelsteen. Ik weet niet eens dat ik schrijf, het stroomt uit mijn pen..waar ervaar ik dat?
Als ik erbij stilsta realiseer ik me dat het zit in mijn in schrijvende hand en tegelijk een geworteld gevoel van zijn in mijn lichaam.
Alsof de cellen in mijn lichaam al op de hoogte zijn van wat er is en wat er kan.
Méér als mijn denkende brein dat van alles wil weten.
En dan die kleinere momenten, dat ik bel, terwijl zij mij belt.
Dat ik een winkel inloop, naar iets toeloop dat ik verder jaren zal gebruiken, zoals deze vaasjes op de foto.
Tja, waar ervaar ik dat… als ik ineens die weg insla, die winkel inloop?
Als ik het navoel, dan is het weer die totale aanwezigheid, mijn hele lichaam is er en tegelijk gaat het automatisch, mijn handen nemen iets op, ik pak mijn portemonnaie, betaal en loop door, alsof ik sla met het tennisracket en er zomaar die bijna perfecte slag uitkomt.
Het is alsof ik niets doe, terwijl ik doe.
De vraag is nu, op welke manier we dit moeiteloze besef kunnen integreren in ons leven.
Daar zijn er een aantal condities voor nodig:
Zorg voor genoeg rust omdat je je in de hectiek niet kunt realiseren wat je lichaam en de cellen in je lichaam je vertellen.
Besef dat alles in het leven, ook die momenten dat alleen je hoofdbrein actief is, bouwmateriaal is. Wijs het niet af. Niets is voor niets, het maakt jou en ons tot wie we zijn! Mensen met een Hoofdletter!
Ben benieuwd! Besef dat er veel meer is dan we kunnen weten. Als we niet benieuwd zouden zijn geweest, zouden er geen vliegtuigen en mobiele telefoons zijn.
Neem de beelden die je ziet, de stemmen die je hoort, de gevoelens die je krijgt serieus. Luister ernaar, kijk ernaar, durf ze te ervaren. Het kunnen metaforen zijn voor een vraag die in jou leeft en als we benieuwd zijn naar wat ze je vertellen krijgen je een ingang naar wat er meer te ‘weten’ valt.
Een onderzoekende houding. Onderzoek je overtuigingen en aannames, want die houden ieder van ons vast in bestaande werkelijkheden. 'Is het waar?': dat de beelden toch niets te zeggen hebben. 'Is het waar?: dat je zweverig bent als je je intuïtie wilt ontwikkelen?
Visualiseer actief. Spreek tot de cellen in je lichaam. Bedank ze voor het werk dat ze voor je doen. Maak stukken in je lichaam die niet prettig voelen schoon, de schrob-borstel erdoorheen, water door laten spoelen, aai ze zacht, precies wat nodig is in de situatie.
Breng je hoofdbrein, je hart- en je buikbrein in lijn met elkaar. Vraag actief aan alle drie wat ze weten over iets en onderzoek wat je met hoofd-, hart- en buik-intelligentie meer weet dan je wist.
Hou het simpel! In de eenvoud zit meer dan je denkt, de schat ligt onder je stoel en is heel dichtbij!
Haal uit een herinnering van een intuïtief moment een symbool dat je actief met je mee draagt en je herinnert aan wat je meer kunt ‘weten’ ….
Veel succes!
En mocht je belangstelling hebben om jouw team of organisatie meer kansen te bieden, dan is de ontwikkeling van intuïtie in jouw organisatie een kans!
Reactie toevoegen