Tussentijd

een tijd van niet-weten

Vaak denken we dat 'niet - weten' niks weten is.

Maar niet-weten, dat ben ik aan het ontdekken, is een rijke tijd.

Een tijd die me leert los te laten en me niet te bemoeien met wat ik wil dat er gebeurt.

Het is een vreemde gewaarwording voor mij.

Er komen nauwelijks ideeën die substantie hebben, er is niet veel waar ik jeukende handen van krijg, klaar om aan te pakken, er is zo'n groot leeg veld voor me, waar ik anders dan ik gewend ben, nauwelijks opties voor heb.

In de regel namelijk, heb ik vele mogelijkheden voor ogen van alles wat er kan... en wat ik kan regelen...

Nu dus niet....

Ik wacht...

Ik wacht tot er een moment is waarin iets wil gebeuren, zoals dit schrijven, het bijgaande filmpje...
ineens is het er...

En ik breng mijn tijd door...
met lezen in 'grote werken die door de tijd heen blijvend zijn gebleken'.
Met sporten, met zingen, tekenen en het leren van een taal, met wat zich voordoet.

Ik ontdek andere werelden...
in musea, in muziek en op reis...

En geregeld komen er mensen hier thuis,
bij Springteam, in onze werkplaats voor de geest,
voor een gesprek, voor ondersteuning en begeleiding,
of er is een skypegesprek...daar is altijd tijd voor... er is zoveel ruimte...

Ik ervaar de zegening van de tussentijd, de tijd zonder weten, zonder plannen, de tijd van het moment...

En dat is het dan ook maar even voor nu....