Ruimte = Tijd

Wanneer wij ons anders zouden kunnen verhouden tot de beschikbare ruimte waarbinnen we leven en werken, onszelf beter zouden leren afstemmen op de beschikbare tijd, verdween de knellende tijdsdruk waar we nu zo dikwijls onder gebukt gaan, als sneeuw voor de zon. Wat in de weg zit, is ons beperkte begrip van het element ether dat in onze westerse cultuur eigenlijk nauwelijks meetelt of meespeelt. Ether is de substantie of de ruimte waarbinnen alle plannen, ideeën en alle uiterlijke vormen hun bestaan vinden. Het zorgt ervoor, dat na de kringloop alles weer zijn originele plaats inneemt en ik geef daar ter verduidelijking een paar voorbeelden van.

Zwaartekracht
Een rijpe appel valt naar beneden van de boom en we zeggen dan, dat dit komt door de zwaartekracht. Dat is de voor de hand liggende en de pragmatische reden en ook maar ten dele waar. Feitelijk en op een dieper niveau, leeft er in iedere appel die uit een aantal basiselementen is samengesteld, vanaf zijn prille bestaan een noodzaak en verlangen om weer naar deze basis terug te keren. Het is een facet van de eeuwige kringloop en we het in de natuur onder de naam equilibrium kennen. Daarom, omdat de appel uit aarde gebonden elementen is samengesteld, moet hij ook weer in de richting van deze aarde terugvallen. Dit is de onderhuidse en meer ware reden waarom hij valt. Gedurende de cyclus waar hij tijdelijk aan deelnam, hing hij voor enige tijd aan de tak, maar dat is nu voorbij en hij mag weer gewoon Alkali, Borium, Carbon of Nitrogeen worden, de basiselementen. 

Wanneer we ditzelfde principe op het element vuur toepassen, dan zien we dat deze niet valt, maar juist opstijgt en dat komt, omdat warmte en dus ook vuur, beide van de zon afkomstig zijn. En om dezelfde reden moet regen vallen, want het element water vindt op onze planeet zijn ontstaan en verblijfplaats in de zeeën en oceanen. 

Het equilibrium
Alles keert na zijn natuurlijke cyclus weer terug tot de originele basiselementen en de werkelijke reden van dit vallen en opstijgen, is dan ook deze eeuwige kringloop, ofwel dit equilibrium. Een overtuigender en beter bewijs van overvloed en van deze levenscycli waarin dus feitelijk nooit iets verloren gaat, zullen we niet snel vinden. Tekorten zijn onnatuurlijk en bedenksels en gevolgen van onintelligent menselijk handelen, gedreven door partieel denken!

Dit voor de mens vrijwel onzichtbare, maar uiterst belangrijke kosmische principe, vindt zijn neerslag en oorsprong in het element ether. Zonder ether en dus zonder ruimte, kan de appel niet vallen en zou de kringloop en het zelfherstellende vermogen van moeder Aarde doorbroken worden en komt er een eind aan haar bestaan. Dat is het grote onzichtbare principe dat achter dit element ether schuilgaat en hetzelfde geldt in gelijke mate voor de mens en zijn of haar dagelijkse bijdrage.

Wanneer wij in ons bestaan om welke reden ook, geen of nauwelijks inhoud en betekenis aan dit overkoepelende element ether geven, ontkennen we onbedoeld het equilibrium, de eeuwige kringloop en dus het leven zelf en . . . . dat is nogal wat!

Of, en mogelijk nóg meer herkenbaar; zonder ruimte vervalt onze smaak, hebben we geen zicht, komen onze gevoelens niet goed door, bestaat er geen reuk en vooral, dan valt de basis voor luisteren weg! Zou dat misschien de echte reden zijn, waarom we elkaar maar niet willen begrijpen of verstaan?

Tijd = Ruimte
De algemene relativiteitstheorie die Albert Einstein voor ons medio 1915 ontdekte zegt, dat ruimte en tijd identiek zijn en om dit aandeel in tijd te meten, heeft Christiaan Huygens (1629–1695) een perfect instrument, de klok uitgevonden. Hij laat ons 24 uur per etmaal weten hoe we met onze tijd kunnen omgaan en er is niet zoveel fantasie voor nodig om te zien, dat we ons daarmee eigenlijk geen raad weten. We komen doorlopend tijd te kort, hebben het vrijwel altijd druk en laten ons kennelijk de wet voorschrijven door deze 24 uren van de klok. Hij bepaalt wanneer we wakker moeten worden, wanneer we moeten eten, wanneer we gaan slapen, wanneer we op vakantie moeten en op nog oneindig veel meer dwingende activiteiten en taken. 

We lopen onszelf meer dan eens voorbij en worstelen met overvolle agenda’s en bomvolle mailboxen. Maar als dát dan de stand van zaken is, als we regelmatig tegen de beschikbare tijd vechten, dan moeten we ook voortdurend met de aanwezige ruimte worstelen, die volgens Einstein’s theorie immers identiek zijn.

Ether
Omdat we dit element ether binnen de bandbreedte van onze zintuigen echter niet registreren en we er ook (nog) geen fijnmazige meetinstrumenten voor kennen, lijkt het slechts om tijd te gaan, maar dat is schijn die ons behoorlijk kan misleiden. 

Veel belangrijker bij al dat geworstel, is de gigantisch grote ruimte - dit element ether - waarbinnen alles en dus ook wij met onze zintuigen ons dagelijks manifesteren. Omdat we dit element onbewust ontkennen en hem dientengevolge in ons werk niet of nauwelijks mee-waarderen, vergeten we zijn enorme invloed en tasten we  sluipenderwijs ons eigen bestaan aan, wat natuurlijk niet zonder gevolgen blijft.

We worden er gestrest van en overspannen door en het leven en de zin ervan dreigen ons te ontglippen. We kennen daar een goed woord voor; burnout, waarmee je jezelf uitwoont en letterlijk van binnenuit opbrandt. 

Je hebt, door hardnekkig met tijd te worstelen, ongemerkt ook jouw eigen binnen- en leefruimte (ether) aangetast en als je niet uitkijkt loopt de kringloop van jouw bestaan er ook nog gevaar door!

Wordt het niet hoog tijd om meer aandacht aan dit alles doordringende element ether te besteden en te leren hoe jij je er meer bewust en harmonisch toe kunt verhouden?