Hoe kan ik het voor velen lastig te traceren onderbewustzijn nou met de concrete realiteit vergelijken? Die hebben toch niets met elkaar gemeen zou je zeggen? Dat lijkt echter maar zo, want zowel voor ons onderbewustzijn als de realiteit geldt: 

Geen van beide liegen! 

Het ondernemersspel
Als er íets is wat de pragmatische ondernemer omarmt, dan is hetwel de realiteit. Voor luchtfietsen of zo maar wat doelloos ronddwalen, voelt hij niets en de vraag is dan ook; wat is precies realiteit? Hoe betrouwbaar en reëel is wat hij met zijn zintuigen en intelligentie vaststelt en voor waar aanziet? 

Onze blik op de wereld en het beleven ervan, zoals we bij conflicten, vergissingen en andere dilemma’s méér dan eens met vallen en opstaan ervaren, is niet voor iedereen gelijk. We blijken er allemaal onze eigen perceptie en werkelijkheid op na te houden en dat kan natuurlijk niet. Er moet een realiteit zijn die aan de alledaagse beslommeringen ontsnapt en een betrouwbare richting geeft aan waar we uiteindelijk naartoe willen. Nogmaals; wat reëel is, liegt nooit!     

Wat is dat voor realiteit en hoe komt het dat we hem zo dikwijls verschillend waarderen? Waar is de werkelijkheid die we hoog in het vaandel dragen, eigenlijk op gebaseerd? Wat is zijn fundament, want als dat niet voor ons allemaal gelijk is, dan is de collectieve verwarring die we op menig gebied aantreffen te begrijpen.

Andere tradities en de natuur  
De Taoïst noemt het Yin en Yang en ook Hindoeïsten kennen deze fenomenen. Ze noemen ze Goden in hun traditie, die staan voor enorm grote, voor ieder mens gelijke kosmische  principes, waaraan niets en niemand kan ontsnappen. Een zo’n God is Shiva die niet alleen verantwoordelijk is voor alle creaties, maar gelijktijdig ook de oorzaak is van alle vernietiging. Het is de basis waar de natuur en ook de mens dwingend aan moet gehoorzamen. 

Ook in onze Westerse cultuur kennen en waarderen we deze twee elkaar versterkende krachten. In de fysica bijvoorbeeld, noemen we de vernietigende kracht entropie, waardoor alles 24 uur per etmaal geleidelijk aan veroudert en verslijt. Zijn tegenkracht die alles vernieuwt en waardoor het eenmaal gecreëerde zich vruchtbaar kan ontvouwen, is de scheppende kracht syntropie of negatieve entropie. En . . . . hier gaat het in onze waardering van deze twee ergens ‘fout’. Hier wijkt onze basis, die aan dit tweevoudige principe ten grondslag ligt van elkaar af. Daarom, vanwege deze vergissing, houden we er ter compensatie een eigen realiteit op na. Maar wat gaat er precies mis en waarin vergissen we ons?   

Gelijkwaardig en elkaar wederzijds versterkend
Omdat zowel diverse  tradities als ook onze op Westerse kennis gebaseerde fysica van twee universele krachten uitgaan die hecht met elkaar samenwerken en elkaar in een subtiel evenwicht houden, kunnen wij ze niet zomaar ongestraft van elkaar scheiden.En toch doen we dat, al realiseren we ons de uitwerking ervan niet.
We connoteren de invloed van entropie bij voorkeur negatief en hebben er klaarblijkelijk een aversie tegen. Verouderen, vergeten en verslijten, nee . . . dat liever niet, daar word je niet vrolijk of rijker van, menen we. Daarom richten we ons in het ondernemersspel bij voorkeur op groeien, expanderen, targets en omzetten behalen. Deze eenzijdige en uit z’n verband getrokken benadering noemen we dan vervolgens de realiteit.

We hebben weinig besef van wat gelijkwaardig feitelijk wil zeggen en tasten de kracht van dit principe aan. We hebben niet goed geleerd ons vruchtbaar tot dit principe te verhouden, waardoor we het één tegenover het andere zetten, in plaats van ze vruchtbaar met elkaar te laten samenwerken en ze als gelijke naast elkaar te waarderen. We verhinderen ongewild wat er aan toe is om geboren te worden, het kan niet echt levend en vitaal worden. Het equilibrium, het subtiele evenwicht is verstoord en plannen, investeringen en projecten vallen daardoor duurder uit dan nodig is. 

Het verstoorde evenwicht herstellen
De echte realiteit evenwel, kent twee gezichten en de vraag die nog nader moet worden uitgewerkt en onderzocht, is: Hoe integreren en vertalen we in ons werk en leven deze twee gezichten van dit gelijkwaardige principe? Hoe waarderen we zowel een hoog- als een laagconjunctuur, zowel een succes als een debacle en zowel vreugde en plezier als verdriet, et cetera? Hoe halen we uit deze beide richtingen gepast ‘winst’? Hoe voorkomen we dat wat principieel en dwingend bij elkaar hoort en elkaar polair versterkt, duaal tegenover elkaar te zetten, waardoor we ze van elkaar scheiden? Hoe doen we dat in de weerbarstige dagelijkse praktijk en mogelijk nog belangrijker: Wie helpt ons bij deze transitie van illusie naar realiteit of menen we deze belangrijke shift op eigen kracht te kunnen maken?

Conclusie
Waarom iedereen z’n eigen perceptie erop nahoudt en dientengevolge met zoveel misverstanden, problemen en onbegrip wordt geconfronteerd, heeft te maken met de basis waarop we onze realiteit baseren. Reikt hij niet verder dan eigenbelang of de persoonlijke kring waarbinnen we ons doorgaans bewegen, dan gaat de belofte ‘de realiteit liegt nooit’ aan onze neus voorbij. In tegendeel; we staan er helemaal alleen voor en leugens en misverstanden liggen dan continu op de loer!

Onze scoop, ook bij alledaagse en voor de hand liggende zaken, is onnatuurlijk en voor de echte realiteit veel te klein. Het mist iedere kosmische of universele focus. Daarom is aan de top van organisaties groot denken en een goed ontwikkeld abstractievermogen onontbeerlijk.