Een boom is een bruiloft

Dat was het thema van de distillatie van Claudy Jongstra in de Ketelfactory te Schiedam.

Een bruiloft tussen Hemel en Aarde.

En in die distillatie sprak Michiel Rietveld sprak over de zintuigen waarmee we alles en dus ook het werk van Claudy kunnen ervaren. De wijze waarop ze haar werk maakt, haar 20 jaar lange ervaring, tonen zich in de diepte, het reliëf, de streling van de stof.

Het doorgronden van het vak, het kunstenaarschap, is de grond onder haar voeten, de wortels van de boom en het contact met moeder aarde. Het genot van de bloemen, de ontroering van de bij die een bloem bevrucht, het zoeken naar woorden om aan te geven wat niet aangegeven kan worden. Omdat het over ZIJN gaat. En Zijn is een mysterie, het is ademloos ademen en op het hoogtepunt van de creatie weten dat dít het is.

Ervaring en weten gaan hand in hand. Ervaring als expliciete kennis en kunde en het weten, als het opvangen van de impliciete altijd aanwezige Bron. Het geheel als uitgangspunt. De zon, de maan , de sterren, de bloemen, de dieren, de mensen als een onlosmakelijk met elkaar samenwerkend en verbonden geheel.

Als  we met teams en organisaties werken is vaak een wens naar het expliciete, het meetbare, dat wat we met de zintuigen kunnen waarnemen.

Maar het expliciete is een deel van het geheel, het zijn jij en ik, de bloem en de bij, de kleuren apart, de meningen en de gevoelens. Het is het duidbare en schijnbaar controleerbare. . . en toch.

Hoe zou het zijn als we dat wat tussen ons gebeurt,
het onzichtbare , ether of de ruimte tussen ons
als uitgangspunt zouden nemen?

Als we gaan ervaren dat ieder van ons als de boom is, met de wortels in moeder aarde en onze intelligentie en onze gedachten als de knisperende bladeren in de wind. Dat onze stam als de ruggengraat is, waar al de sappen doorheen stromen, die ons overeind houdt, ook al groeien we krom en zijn we afhankelijk van de omstandigheden.
Maar het levenssap blijft stromen, altijd!

Tegelijkertijd zijn we geen bomen, maar mensen. Wij kunnen besef hebben van al die lagen in ons en in anderen. Wij kunnen bewegen en de tijd nemen en de tussenruimte ervaren en innemen. Wij kunnen creëren en scheppen.

De wijze waarop we scheppen en ons manifesteren hangt af van de mate waarin we onszelf onderhouden. De mate waarin we de werkplaats van onze geest schoon houden.

De levenssappen zullen echt wel door ons heen stromen en blijven stromen. Of we er besef van hebben en of we de moeite nemen om ons te realiseren dat we een levensadem zijn, samen met alle andere verschijningen in het universum, hangt af van de mate waarin we aan onszelf werken.

David Bohm ziet ons lichaam als de ‘individuele poort tot een opmerkelijke rijkdom aan onverwachte informatie’-, mits daartoe ‘consistent en intensief persoonlijk werk is verricht’. (uit de Oorsprong van Joseph Jaworski  blz. 168).

Als we dit persoonlijk werk doen dan kunnen tussen de Hemel en de Aarde wij de bruiloft vieren..
dan  beseffen we dat  de hemel  voeten heeft.

Want of we het beseffen of niet, de Hemel heeft Voeten en de Bruiloft tussen Hemel en aarde is een eeuwige bruiloft.

Nou en… zul je zeggen… wat heb ik hier nu aan…
kennelijk gaat tóch alles door en of we het nu weten of niet…
waarom zou ik me dan hierin verdiepen?

Misschien.. ja misschien is het wel..

Omdat we dan ons vol-ledige talent kunnen leven en kunnen worden wie we zijn.

Als we een organisatie zijn, of een team, waar ieder zonder terughoudendheid en met vol besef van licht en schaduw spelenderwijs vormgeeft en doet wat er te doen is, dan ontstaat de kennis door ons heen. We noemen het co-creatie, op dezelfde manier als vissen zwemmen of vogels vliegen, in scholen of zwermen.

Hoe hard je ook werkt, er is altijd rust.

Hoeveel verschillen er ook zijn, er is altijd verbinding.

Hoeveel kennis er ook is, er is altijd wijsheid om te werken aan het schoonhouden van de werkplaats voor de geest.

Zo kunnen intuïtie en impliciet weten, toegang tot jou krijgen, en
zo kunnen we opmerkelijke sprongen maken!



Een boom is een bruiloft is uit het gedicht Boombeschrijving van Hans Andreus